تدوین مدل مناسب رهبری برای بهبود عملکرد سازمان های نوآور

در شرایطی که فضای کسب وکار هرروز پویا تر و پیچیده تر می شود ایجاد و  توسعه مزیت های رقابتی پایدار، تابع نوآور بودن و بهبود مستمر فناوری های موجود است و سازمان های تحقیق و توسعه وابسته به شرکت ها، نقش مهمی در این زمینه ایفاء می کنند.اما همواره یکی از چالش های اساسی مدیران ارشد آن ها، چگونگی بهبود عملکرد این سازمان ها است .درحالی که پژوهشگران معتقد هستند رهبری، فرهنگ و جو سازمانی مهمترین عوامل مؤثر در این زمینه هستند ولی مطالعات بسیار محدودی در مورد تأثیر ترکیب این عوامل بر عملکرد آن صورت گرفته است.هدف این مطالعه،پر کردن این خلأ است. جامعه آماری، سازمان های تحقیق و توسعه وزارت نفت می باشد. روش تحقیق ترکیبی است. ابزار گردآوری داده ها در مرحله کیفی، آرشیوی و در مرحله کمی،از پرسشنامه تدوین و تأییدشده مرحله قبل استفاده شده است.داده ها از476  نفر از مدیران پژوهشی و پژوهشگران این سازمان ها جمع آوری شد. برای تحلیل داده ها و تأیید فرضیه های تحقیق از روش الگویابی معادلات ساختاری بهره گیری شد. نتایج تحقیق نشان داد که رهبران اثر مستقیم معنی داری بر بهبود عملکرد این سازمان ها ندارند زیرا فرهنگ و جو سازمانی میانجی و تعدیل کننده رابطه رهبری و عملکرد هستند. بنابراین باید از دخالت های مستقیم در این امور پرهیز نمایند و از طریق توسعه فرهنگ و شکل دادن به جو سازمانی نوآور، بهره وری و عملکرد این سازمان ها را به طور مستمر بهبود بخشند.